Verslag van de hongerwinter in vergelijking met onze tijd
Nu in onze tijd
Driebergen-Rijsenburg, zaterdag 18 april 2020
In de krant (Algemeen Dagblad) van vandaag een heel stuk over de Tweede Wereldoorlog en de Coronacrisis: “Het leven van miljoenen Nederlanders staat op zijn kop. Net alsof het oorlogstijd is.” Om dan te beginnen met de alinea: “Voor het eerst sinds 1945 is de vrijheid van Nederlanders om overal te gaan en te staan waar we willen serieus ingeperkt. Volgens experts is deze coronaperiode te vergelijken met de Tweede Wereldoorlog.” Verderop in hetzelfde artikel zwakt historicus Ad van Liempt dat laatste af: “Ondanks alles leven we nog steeds in een democratische samenleving, waar de overheid gecontroleerd opereert. Burgerrechten zijn democratisch in het belang van de veiligheid opgeschort. Hoewel het kabinet tijdelijk op een laag pitje functioneert, kan het kabinet op elk moment worden weggestuurd. (...) Vergelijk dat met een oorlog waarin de bezetter allerlei besluiten uitvaardigt waartegen protesteren futiel is. Wie de laatste oorlogsmaanden bestudeert, ziet een escalatie van wetteloosheid en geweld. Daar zijn we ver van verwijderd.”
Het AD van Zaterdag 18 april 2020
Driebergen-Rijsenburg, 19 april 2020
Vandaag een vroege dienst op Bartiméus. Een van de bewoners kwam de huiskamer binnen en zei heel stellig: “En vrijdag ga ik naar huis.” Tja...hoe leg je uit aan een volwassen man met een verstandelijke beperking dat dat er voorlopig echt niet in zit? Gelukkig kwam er in de middag wat afleiding. Een aantal muzikanten kwamen vanuit een busje een optreden verzorgen. De bewoners zaten netjes op stoelen en banken voor hun eigen huis te luisteren en verzoeknummers als ‘Oerend hard’ en ‘Heb je even voor mij’ schalden over het terrein.
Wordt vervolgd.
Bep Scherpel en Annet Werkhoven-Scherpel
Toen in die tijd
Oud-Loosdrecht. Woensdag, 18 april 1945
Voorthuizen, Putten, Barneveld en Apeldoorn zijn bevrijd. Het gaat reuze hard. Kees en Vader zijn maanden geleden al een weddenschap aangegaan. Vader zei, dat wij 1 mei bevrijd waren, maar Kees geloofde het niet. Ze hebben gewed om een tientje. Het wordt nu spannend.
Gisteren zijn Annie Veefkind en ik naar Mijdrecht geweest. Bij oom Gerrit hebben we gegeten en toen de boer op. De tocht was niet erg succesvol. Hier en daar kregen we een paar aardappelen, bij sommigen niets en weer anderen gaven een paar suikerbieten. Bij elkaar hadden we misschien ieder 15 kg suikerbieten en een half maaltje aardappelen.
Het water staat erg hoog. Op het terrein kunnen we niet meer lopen. Het water reikt nog niet tot het tuintje voor aan de weg, maar het scheelt niet veel. De tuin achteraan bij de steiger staat helemaal onder water.
Loosdrecht. Donderdag 19 april 1945
De laatste dagen krijgen we geen berichten meer, daar er zondag jongstleden een paar van de medewerkers opgepakt zijn in Nieuw-Loosdrecht. De wildste geruchten doen echter de ronde. Volgens de Engelse zender zitten de geallieerden 35 km van Amsterdam. Het ligt er maar aan wáár. De een beweert in Soest, de ander in Spakenburg, maar het rechte weten ze niet. Enfin, als ze in Hilversum zitten zullen we het wel merken.
Gisterenavond waren ze weer aan het opblazen op het vliegveld. Ik fietste net door Nieuw-Loosdrecht en zag de brokken de lucht invliegen. Ik ging namelijk melk halen bij Janus Karsemeyer, kwam echter te laat, maar kreeg bij Jan Schipper nog een halve en bij Mur een hele liter. Vanavond weer er op uit. Kees is gisteren naar de Horstermeer geweest. Het enige wat hij ophaalde was een maaltje stoofsla. Vanmorgen kregen van oude juffrouw Schoenmaker een maaltje bieten en een maaltje winterwortelen. Het is zuinig aan de laatste weken. Geregeld hebben we honger. We hebben wel gegeten, maar ik rammel nog.
Voorthuizen 18 april 1945, bevrijding van de Veluwe