Nu in onze tijd
Driebergen-Rijsenburg, dinsdag 5 mei
Ja, ik weet nog dat ik me vroeger altijd verwonderde over het witte kruis dat aan de Horndijk aan de kant van de weg stond. ‘Voor hem die hier viel 5 mei 1945’ staat er op. Wie zou dat zijn vroeg ik me af. Ik weet het nu. Het is een herdenkingskruis op de plek waar Mijndert Vlug op bevrijdingsdag 5 mei 1945 werd doodgeschoten. Hij was een verzetstrijder en tuinman en werd 54 jaar.
Alternatieve bevrijdingsdagposters.
Een stille 5 mei. Wel de vlag uit, maar aan de oproep om in de tuin het Wilhelmus te gaan zingen om 9uur ‘s ochtends gaf niemand gehoor in ons deel van de straat. Later, op televisie, zag ik dat er overal in Nederland mensen aan het zingen waren geweest. Vandaag geen festiviteiten hier in het dorp. Althans ik heb er niet veel van gemerkt. Gelukkig wel lekker weer. Een mooie achtertuindag.
Bep Scherpel en Annet Werkhoven-Scherpel
De twee pagina's uit het dagboek van 5 en 8 mei 194
Toen in die tijd
Zaterdag , 5 mei 1945 Oud-Loosdrecht. ‘s Avonds, half zeven. (vervolg) (…)
Hier kwam een stel Duitsers langs met een paar meiden en zagen de tandem en de fiets staan. “Wir mussen das Fahrrad haben, das Sie von uns abgenommen haben. Und auch das andere Fahrrad.” Dat riep zo’n fanatiekeling. Maar Vader was er gauw bij en liet zich de tandem zo maar niet afnemen. Hij verzette zich met hand en tand ertegen. Ondertussen ging een meid met mijn kar ervandoor, maar ik ging haar achterna en hield de fiets vast. Het lukte me niet hem bij me te houden, doch wist toch mijn zijtassen er nog af te halen. Vader vroeg waar ze naartoe moesten. “Naar het Gemeentehuis.” “Dan ga ik mee”, zei Vader en kreeg het zo ver dat hij mee ging, al was het als het ware na een worsteling. Die moffen verloren in de consternatie een kuch, die ik gauw binnenbracht.
Vader moest bij het Gemeentehuis staan blijven, daar was het afgezet door S. S., die uit Amersfoort gekomen was. Vader vroeg of hij even naar de dokter mocht en dat werd toegestaan. Hij nam de tandem mee. Na een paar uur mocht hij weer met de tandem naar huis terug keren, maar mijn karretje is nog niet terecht. Intussen stond ik af en toe aan de weg te kijken en zag een Duitse auto aankomen met gewapende Duitsers erin en ervoor liepen twee leden van de B. S. met de handen omhoog. Ze moesten bij het Gemeentehuis staan met de handen omhoog en bewaakt door een paar Duitsers.
Duitsers trekken weg uit het Gooi met hun bagage.
Nu is er nog iets. Drie Duitsers zijn vermist en als ze niet voor vanavond terechtkomen zouden die twee B. S.- ers en nog een worden doodgeschoten en ik heb nog niet gehoord, dat ze al terecht waren. Nu zal ik precies vertellen, wat er gebeurd is. Aan de Duitse soldaten is vrije doorgang verleend tot aan de grens of tot de Canadezen, Engelsen en Amerikanen. Zonder afneming der wapenen en pas door de Geallieerden worden ze ontwapend. En wat de ondergrondse vanmorgen gedaan heeft, was op eigen houtje. Ze hebben daar geen bevel voor gehad of zelfs geen vals bevel. Ook moesten voor vanmiddag half vier de wapens en alle bezittingen der Duitse Wehrmacht, die de Duitsers afgenomen waren, ingeleverd worden bij Jachthaven van Dijk, ook de wapens der B. S.
De vlag mocht blijven uithangen. Waarschijnlijk trekken de Duitsers binnen drie dagen weg.
Toch is er in de Horndijk nog een dode gevallen, een zekere Mijndert Vlug, en vlak bij het Gemeentehuis is ook een gewonde gevallen.
Herdenkingskruis voor Mijndert Vlug die op bevrijdingsdag 5 mei 1945 werd doodgeschoten. Verzetstrijder en tuinman en werd 54 jaar. Daarnaast het oorlogsmonument in Loosdrecht