Nu in onze tijd
Driebergen-Rijsenburg, vrijdag 8 mei
Gisteren mijn verjaardag. Op die dag zijn er in 1945 nog veel slachtoffers gevallen. Duitse militairen schoten op feestende mensen op de Dam. Ik moet daar altijd aan denken op 7 mei. In veel dorpen in Nederland was het echt nog niet rustig.
Wat de ‘coronamaatregelen’ betreft zijn er vanavond versoepelingen aangekondigd. De kappers en andere ‘contactberoepen’ mogen per 11 mei weer starten. De basisscholen gaan 11 mei weer gedeeltelijk open en het advies is nu: ‘Vermijdt drukte’ in plaats van ‘Blijf thuis’. Op 1 juni zullen er meer versoepelingen volgen, als alles goed gaat. Je hoort steeds meer over een ‘tweede golf’. Als de versoepelingen te snel gaan is dat natuurlijk een groot risico.
Om eerlijk te zijn word ik het een beetje zat. Maar, zo zei een leerling uit mijn HAVO klas: “Mevrouw, we hebben eigenlijk niks te klagen. We kunnen naar buiten, we hebben te eten, we hebben een thuis, we hebben echt geen reden om te klagen.” En daar heeft hij natuurlijk gelijk in.
Bep Scherpel en Annet Werkhoven-Scherpel
Toen in die tijd
Dinsdag, 8 mei 1945 Oud-Loosdrecht.
Eindelijk is dan de algehele vrede gekomen, ook tegenover Rusland heeft Dönitz gecapituleerd. Wat een vreugde. Overal wapperen de rood - wit en blauwe vlaggen en oranje wimpels. Kleine vlaggetjes en lampions zijn dwars over de weg gespannen. Zondagmiddag waren de eerste twee Britse bevelhebbers te Hilversum. Ze werden op de schouders genomen en toegejuicht. Iedereen vroeg om hun handtekening, kortom de mensen kwamen niet tot rust. Zondagavond ben ik met Vader nog naar Hilversum gegaan. De Groest was vol mensen. Meisjes en jongens hosten over de straat. Maandagmorgen kwamen de eerste Canadese troepen in Hilversum. ‘s Middags ben ik met Piet erheen gegaan. Canadese tanks reden het dorp door, volgeladen met kinderen. Kinderen liepen met Amerikaanse en Engelse vlaggetjes rond. Vanuit het “Hof van Holland” klonk muziek, het was een gezellige boel. Toen we op de betonweg reden, kwamen we weer Canadese tankwagens tegen. De soldaten wuifden vrolijk naar ons.
De eerste Canadese voertuigen in Hilversum
Bij het Gemeentehuis was het ook erg druk. De B. S. was druk bezig N. S. B. ers op te halen. Enkelen hebben ze al kaal geknipt. Toen er weer een jeep aankwam, kon hij niet verder rijden, zo drong de menigte op. De Canadees werd overladen met bloemen. ‘s Avonds speelde het fanfare corps “Oud Over”. Ik had echter pech, want ze vroegen me toegangsbewijsjes te tikken voor mensen, die voor hun werk dagelijks naar Hilversum moeten. Sinds gisterenavond mag je nl. Hilversum niet in of uit, daar ze aan het zoeken zijn naar N. S. B. ers. Dat duurt een paar dagen. Enfin, Meep van Schaik heeft me als beloning een stuk chocola beloofd.
Een meid die met Duitsers had omgegaan wordt kaal geknipt. Meep van Schaik met hoed.
Vanmiddag ben ik met Annie Veefkind naar Loenen geweest. Daar was een grote optocht met fanfarecorps voorop. Aan het eindpunt van de route kwam juist een heel stel gele auto’s voorbij van het hulp corps van het Nederlandse Rode Kruis en ook Canadezen. Op die auto’s stond geschreven: Groeten uit Goes, in Breda alles in orde, groeten van Walcheren, Bergen op Zoom en Eindhoven. Het was een gejuich zonder eind. In Loenen zie je veel Canadese auto’s langs komen. Dat is ook een grote verkeersweg. Hier komen ze ook steeds meer langs. Op de Bloklaan stond er vanmiddag nog één. Meneer Musli stond met de Canadezen te praten. Canadezen hebben bruine uniformen met baretten, soms ook donkerblauwe baretten. Het hulp corps van het Rode Kruis heeft donkerblauwe uniformen met baretten.
Vanavond is er vreugdevuur aan de Meent. We nemen verduisteringspapier mee om te verbranden.